Van alle mooie dingen is voorlezen bijna het mooist. ‘De kracht van woordjes’ was de titel van een tweedelig voorleesboek waarvoor je kon sparen in de krant. Verhalen van de beste kinder- en jeugdauteurs.
Toverboeken, want we kregen er nooit genoeg van en ze zorgden voor magische momenten. Onze jongste en ik deelden ’s avonds die magie. Hij het verhaaltje kiezen en luisteren, ik vooral genieten. Wolf en Lam was onze favoriet. Over de brief die Lam wou schrijven, maar hij kreeg geen letter op papier. En een slecht humeur. Dan maar vertellen aan Wolf wat er in die brief moest komen. ‘Het was de mooiste brief die ik nooit kreeg’, zei Wolf. ‘Die brief bewaar ik’.
Brieven, ze kunnen ook mooi zijn. Je kan er, net als Wolf en Lam, een vrolijk humeur van krijgen. Je hoort de afzender de tekst als het ware voorlezen. Woorden die zomaar stemmen tevoorschijn toveren. Opnieuw diezelfde kracht van woordjes.
Met verjaardagen schrijven we thuis nog altijd brieven naar elkaar. Het kunnen ook kattebelletjes of gedichtjes zijn. Het is één van de cadeaus die we elkaar geven. De kusjes komen in plaats van de postzegel. Ook om te verzamelen. Plakken doen ze vanzelf.
(een 200 woorden column)