De ferry vertrekt
Kruimelende kliffen vervagen
in een exotische mist
van kalkblauw water
De zon verzacht de wind,
hier op het dek van deze hoogzwangere boot
waar tijd duty free wordt gedood
en doorgespoeld, met dure koffie
En ik kan enkel denken
Wie steekt nu over
in de andere richting
met enkel hun Leven als bagage?
Calais komt in zicht
Wie wacht er daar
met hongerige ogen
in modderpoel
van vervlogen dromen
enkel die van de oversteek
dient nog te worden gebroken