Voorbij glijden de uren
ik rijg de minuten
aan de draad van mijn leven
dat nu in de knoop zit
maar ook verstrengeld is met jou
zoals een foetus en zijn moeder
losgemaakt maar verbonden
voor het leven aan elkaar verknocht
Ik leef bij het moment
rek de laatste beetjes, pluk de dag
op goed geluk voorzichtig
van mijn mantel omringd met jouw liefde
en klamp mij vast aan jouw omarming
die mij draagt, mij duldt, verhult
maar glip weg in de laatste seconden
die verdrinken in zeeën van tijd