Een oud vrouwtje wandelt op het pad,
haar rug diep gebogen onder de rugzak van een beproefd leven.
Het krakende geluid van onze stappen doet haar halt houden,
langzaam draait ze haar hoofd in onze richting.
Haar vele rimpels lachen ons toe,
we glimlachen gul terug.
Even lijkt het of haar rugzak lichter wordt.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.