De schaduw van het licht.
Sonnet.
Als 't leven soms teveel vergt van je krachten,
je noden al te vaak worden miskend,
je weinig of geen lof wordt toegekend,
wat kun je dan nog wensen of verwachten?
Een ster die rijst tot hoog aan 't fimament,
een twinkeling doorheen de donk're nachten,
een glans die leed en pijnen doet verzachten,
een stilte die 't vermoeide hart verwent?
Maar blijft het leven jouw gevoelens krenken
of krijg je niet 't respect waar je naar streeft,
en kan de wereld jou het licht niet schenken
zoals jij 't in je diepste droom beleeft,
dan hoop ik dat je ook eens kunt bedenken
dat 't grootste licht de langste schaduw geeft...