Ik neem de stad waar aan de hand van het gecompileerd gevoel van vervagende gesublimeerde uitdrukkingen die ik te evident vind om te denken
Ze vormen een gradatie tegenover mijn isolement
Als ik nu iets zie word ik achterdochtig
Deze gedachte hangt als een doemwolk boven de sfeer
Stel dat niet alleen de gedachten zelf, maar ook de aankondiging ervan wordt waargenomen door mijn lichaamshouding ben ik eraan
Dan word ik bewust op een moment van achterdocht
Dan zie ik het kleur grijs en denk ik snel aan vandaag