De Stad

19 okt. 2016 · 8 keer gelezen · 0 keer geliket

ik ben haar opbouw en haar afbraak

de rivier waar zij van drinkt

de rivier waar zij in uitstort

 

ik ben haar kloppend hart

haar kankerende zwelling

haar levensader

het bruisen

van haar bloed

 

ik ben het afval

de last van de arbeider

ik besmeur

wat hij heeft opgebouwd

 

ik ben haar kwaadste stank

haar zoetste parfum

haar schoonheid

en haar achterkant

 

ik ben de crisis

de schuldige en aanklager

opstandig en ontwapenend

als de vredesduif

die bij nacht

de trouwe krijgers verstoord

 

als een scharrelaar

verteer ik

wat de straat ooit te bieden had

tot ook de laatste zelfstandige

zich voor mij op de knieën werpt

 

laten we verdriet verdrinken

laten we als jong en oud verzamelen

bij de achterpoorten

van een bruine kroeg

 

wij zijn de student

wij staan op en wij gaan slapen

wij treden uit en sterven af

 

maar wij keren altijd,

altijd terug

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

19 okt. 2016 · 8 keer gelezen · 0 keer geliket