Brakke Bracke toch, armzalige armoedzaaier van de straat.
Jij vond recht te hebben op meer, dus bedotte je de staat.
Neen, niet echt natuurlijk, je maakte gebruik van je democratisch recht
-min of meer als een treinconducteur op pensioen-, meen je dat nu echt?
Gelukkig laat jij jezelf niet doen
toch zeker niet onder het miljoen.
Je verdient het, jij doet echt niets verkeerd
In al die jaren toch verdomd weinig geleerd.
Kan je dat misschien, niet op twitter neen, maar in het gezicht
vertellen aan de mensen met de blik op een wachtlijst gericht?
Aan de moeder, die helemaal alleen, instaat voor de opvoeding van haar kind
en met haar karig loon, na aftrek van taksen, amper nog wat te eten vindt?
Of aan de man die het na jaren wrochten in een zeer zwaar beroep
met juist 1500 euro moet doen? Kijk ze maar aan die grote groep.
Nu je toch wild om je heen bent aan het meppen en slaan
vraag eens aan uw voorzitter of hij nog weet wat gedaan?
Woke namelijk, volgens hem het grote gevaar van deze tijd
terwijl de Vlaamse regering toch haar eigen ruiten in smijt.
Met ruzie en spierballengerol naar de eigen achterban
partners kopje onder duwen, dat krijg je dan.
Wat je jezelf doet doe je best
ook bevuilen van het eigen nest.
Ga heen en zie niet om, echt nooit meer
hopelijk word jij ooit oud politiek zeer.
Tot het zo ver is ben je de stront aan de schoenzool
De onverkwikkelijke dikke rat in de straatriool
Het gezwel in de afgeleefde long van een roker
Het venijnig ventje op de speelplaats, de stoker
De vlek op het mooie kraakwitte overhemd
Het kind dat zonder bandjes de zee in zwemt
Het zompig en gladde nat op een sneeuwochtend als vandaag
Het, kapotbespaarde, openbaar vervoer, aanwezig maar te traag.
Geloof me vrij, Sieg, waard ben je het niet zo veel poen.
Weet dat jouw volk het met heel wat minder moet doen.