De storm fluistert

16 jul 2015 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

 

 

in het droge binnenland maken mensen soep

van ingewanden moeiteloos leverpastei

van eendjes die men lelijk vond snoep

voor kinderen die zoet moeten zijn

 

aan de rand heb ik slechts wat

panicum raaigras papaver gezaaid wacht de zee

liggen wier er groeien passievruchten

klein plezier voorzichtig zijn de zwarte zaden

 

die we proeven straks dan bruist

de horizon hij snijdt het uitzicht wild in twee

de grijze wolken willen nu niet

zwemmen zullen wij

 

straks want lippen moeten nog vervellen hunkeren

naar een lachje citrusdruppels regen die zich laaft

aan tranen en die ogen zijn van haar

 

ze is misschien wel een godin die hoedt

over de storm de einder vol

melancholie zonnebloemolie wrijf ik

zacht over die milde wangen

 

het verlangen naar die zee het zwemmen

het gefluister dat de oren kriebelt

met een liedje hou van me toe smelt

me dood minstens twee keer

 

vandaag en nog een keertje

gisteren toen kreeg ik koude tenen

waar is morgen zijn de vingers

die verdwalen zullen

tintelen

raken

die ons

voelen willen

 

 

 

 

uit de reeks  'Waanhoop'

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

16 jul 2015 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket