Beste stilte, wat wens je van me? Misschien
een toonbeeld, een aanwas, een voorbeeld
van een moment van ontspanning? Een zien
dat er gekozen kan worden? Een feest heelt.
Wil je koffie voor iemand zetten, iets schenken,
samen aan tafel zitten, weten dat je niet wild leeft?
Het is soms moeilijk om te herinneren, te gedenken,
ik weet dat jij het hebt geprobeerd, het hebt beleefd.
In de taal kunnen we condens zijn, ons laten
vallen als druppels, stotteren zonder haten.
Begrip zit aan een overkant, waar tegenzin strandt.
De zilte oceaan kan straks vloeien, wanneer we
niet alleen willen roeien, het geeft ons een canvas,
een gedicht, een vergezicht, ontbittere kansen.
Tom Veys