Vincent sneed zijn oor af
& maakte van dichtbij kennis
met de loden ballen van weleer
hij hoorde het schot naar verluid
maar van één kant
destijds had niemand echt oor naar hem
dus gaf hij ze maar weg
aan een Franse mejuffrouw
zonnebloempitten
waren allesbehalve populair voer
in Frankrijk destijds
hij stierf een geslagen man
men kent hem van zijn befaamde
steenkoolbaden & ad fundum absint zwelgen
& dat hij blijkbaar overgevoelig was
voor een brandende Zuid-Franse zon
ros bloed verbrandt goed
maar ros bloed verft goed
velen vinden hem knettergek nu uiteindelijk
maar leefde hij niet effe in een ziekenhuis
daar zijn de mensen toch ziek dacht ik
Op het einde schreef Friedrich brieven
onder de naam van de dronken Griekse god
van vetzakkerij theater seks & feest
hij hield van stenen aan meren
& knuffelde geslagen paarden lam in Turijn
iedereen kent hem als filosoof
maar wie kende hem echt als persoon
hij ging Freddie Mercury voor
als snor van het jaar
zijnde de hopeloze romanticus die hij was
hij vond die ouwe Arthur geweldig
& nam zijn misogynie over
die hij reflecteerde op zichzelf
wie zijn geschriften leest
wordt in uitgaanskringen gevreesd
wie hadden we ook zonder
Nietzsche's toorn geweest
god is dood & wij hebben hem vermoord
als je in de leegte kijkt
kijkt de leegte in u
men weze gewaarschuwd
Mark sneed zijn polsen door
& was een gevoelige jongen
bebrild ging hij door het leven
voor de dingen fijnzinniger te bekijken
in een vorig leven was hij jood
maar die naamsverandering van hem destijds
bleek in die tijden wel een vrij koosjer idee
hij had een abstracte vriendenkring
kleurde vele vakken vol emotie
& verfde restaurantmuren
maar dat smaakte hem niet bepaald
canvassen maken was hij niet erg goed in
in koppigheid wel
de oude Rothko liet voor hem schilderen
toen zijn longen & lever het stilaan begaven
jarenlang liep hij over eierschalen en onbegrip
voor met een big bang
& een plas bloed te vertrekken
nu heeft hij zijn eigen schrijn ergens in Houston
waar er niet gebeden wordt
maar waar wel mensen aanbeden
Kurt knalde zijn gezicht eraf
blijkbaar met zijn dikke teen
de tweeloop kreeg hij in bruikleen
van een heroïnejunk die nu
drone muziek maakt
kwestie van de dingen wat trager
& bedachtzamer aan te pakken als vroeger
kleine kurt had denkbeeldige vriendjes
verkleedde zich graag als een meisje
& verjaart de twintigste
van de kortste maand
net zoals één of andere
vierderangspoëet uit Mechelen trouwens
er was een bankje waar hij graag hing
dat nu dusdanig vol geklieder hangt
dat er simpelweg niet meer op te zitten valt
lithium was zijn wondermiddel
Grohl zijn drummachine
zijn buurjongen zijn jeugdheld
die hij door de roem nooit kon worden
dat moedercomplex raakte nooit verwerkt
hij wierp een boon het leven & de kop in
een leven lang wrong het schoentje
de tol van de roem paste in die schoen
Courtney had er naar verluid
niets mee te maken
Jan sprong uit het raam
in centrum Amsterdam
& niet bepaald om zijn vliegkunsten te testen
zijn achternaam Arends
doet echter wel fronsen bij het idee
hij koos het gebouw heel specifiek uit
omdat het lichtjes overhelde
zo zou hij zeker niet
te pletter storten op iemand
hij had al zijn hele leven
zo hard zijn beste gedaan
om mensen zo goed mogelijk te mijden
dus bij zijn spetterend einde
kon hij die traditie moeilijk niet verder zetten
de psychiatrie was niets voor hem
mensen tevreden stellen wel
hij schreef teksten over tezamen koffie drinken
& dat mensen achterwege spontaan
de koord zouden hangen
zijn smalle boomgedichten blijken wel populair nu
maar die vingen destijds niet al te veel wind
soms wordt er nog aan je gedacht Jan
bovenop dakterrassen van museums
Jim stierf in bad
bruisballen & Frans brood in overvloed
hij at zich goed rond alvorens zijn laatste zucht
& verslikte zich terwijl
in de dingen rondom zich heen
& voornamelijk de booze rondom zich heen
hij kende een militaire opvoeding
waar vernedering de maatstaf was
terecht liep hij weg & liet geen briefje achter
hij likte zijn pennen
danste naakt in de sixties
leefde bovenop appartementencomplexen
en kende wel iets van paddenstoelen
& Lucy in de lucht met diamanten
ooit dreigde hij om op het podium
zijn kleine Mr Mojo risin' te laten zien
hij zong & dichte over schoenen
indianen
gekke grinnikende kinderen
& moordenaars in busjes
geen god daarbovenop de wolken die hem zag
hij spuwde zijn woorden tot vijftig jaar ver
de heer is nu zijn herder
de maatschappij
bekijkt het maar verder
Jackson knuffelde een boom
tegen een kleine negentig per uur
& dripte de voorruit vol bloed
overigens niet alleen dat van hem
een glas teveel
werd een autorit teveel
maar zijn minnares bleef wel
voor een groot deel heel
zijn Lee bleef alleen achter
het grootste werk dat hij maakte
was voor een zeker Peggy
hij staarde uren op zijn appartementsmuren
& uiteindelijk moesten die er aan geloven
hij bonkte ze er in het kot van de nacht uit
daar stond zijn meesterwerk dan
na dagen blank te staren op een doek
maar de faam achterwege bleek zijn vloek
hij verhuisde richting kluizenaarschap
smeet verfdoppen & sigaretten naar zijn werken
zoop heel de buurt bijeen & had buiten creatieve
ook nogal geweldadige uitspattingen
het zou allemaal erfelijk bepaald zijn geweest
Pollock , je dient niet meer achter het net te vissen
mensen wenen om je schilderijen
& op de goeie manier
het is niet altijd een makkelijk gegeven
om na je dood herinnerd te worden
& verdiende faam komt
al wel eens te laat of wordt niet geapprecieerd
& zij die dan wel vaak worden herdacht
diens filosofie is al lang ontkracht
kijk maar naar Jezus
& wat voor leuks & lolligs
dat allemaal teweeg heeft gebracht
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.