Het overkomt iedereen: de hamvraag der hamvragen overvalt al wie verhaaltjes schrijft voor de fun en zadelt ons op met twijfel. Met angst en onzekerheid. Met diepgaande gedachten als :'Ken ik echt niemand die zo heet?' of 'Heb ik dit niet gejat uit een ander boek?'
DE NAAM.
De naam van het hoofdpersonages van het volgende verhaal.
Hoe doop je een karakter?
Wie of wat dient ter insipratie?
En is het een eer als je de naam van de kids van vrienden gebruikt?
Of net niet?
Mijn nieuwe karakter is niet bepaald het zonnetje in huis
Prostitiuee ook, daar dient rekening mee gehouden te worden in naamkeuze. Ik kan de lokale hoer niet vernoemen naar de hond van mijn schoonzuster... dat ligt gevoelig aan de kersttafel. Ook niet naar de zoon (mannelijke prostitiuee) van een collega. Nog pijnlijker dan de hond. Al is het een schone jongen (mijn lokale prostituee, niet de betreffende zoon), dan nog betwijfel ik of ik het ooit luidop zou melden.
Hoe doop je een karakter?
Moet een naam in een boek altijd betenisvol zijn of mag het willekeurig?
Ik heb geen idee hoe anderen het doen, ik vraag me af of er een cursus over bestaat of een soort databank waar vrijwilligers hun naam kunnen opgeven.
Ik kies nummerplaten :)
De eerste auto die me kruist.
Drie letters.
En het eerste woord dat ik ermee vorm, in die twee tellen dat we kruisen, dat wordt het...
Er is Cas.
Er is William.
En er is NIX en wat is er beter geschikt voor een verwarde jongeman, aan de rand van de wereld. NIX.
Bij deze: aan alle Nix'en hier op AZERTY, mijn excuses voor het lenen van de naam, ik beloof dat je niet sneuvelt op het einde.
Met vriendelijke groeten,
Eeuwig aan het schrijven (nu op Wattpad, voor de volle 1 lezer, het is daar doods terwijl ik dacht dat het bruiste van creativelingen)
Kat.