Lang na de Slag bij Camlann...
Dodo..dodo..dolores, dede..de zon is wakker. Ze lacht niet met die ogen omdat ik stotter, terwijl ze op mijn vingerkootjes knabbelt. Gij Chinese kogelkraan. Je lekt, drupt, letters komen los. Incontinent. Als een zieke waterbron waarvoor je duim te klein is. Verder niets.
Overdag elkander tatoeëren in de wolken. Alleen dat. Stervende bloemen, zoete bomen.
Bij valavond aan de ronde tafel. Dodo..remi..fasol..lasi, zingt ze wat. Zij speelt The King. Hij krijgt een kinderei, wat plasticine. Lasi is de hond. Sisi mijn prinses.
uit de reeks 'Majnun, het gebrabbel van een gek'