Ik streel mezelf niet langer in slaap
maar dagdroom liever over traumatiserende reizen naar Bosnië
of een oplossing vinden voor dementie & die dan niet te vergeten
Het was weer zo'n zondag die opvallend veel weg had van een maandag
alleen stonden de straten te blank voor effectief maandag te zijn
& die halfbezopen Marokkaanse junk liep weer over onze tuintegels
soms vrees ik dat mijn banden plat gaan staan zolang ik geen telenetrekeningen betaal
Binnenkort is al het hout weer bevrozen dan weet ik dat kerst nadert
het feest bij uitstek om te wenen over teenkanker
onherkende zonen of dochters of de Belgische arbeidsmarkt
die anno 2021 veel weg heeft van de Sovjet-unie
wat water voor bij Gorbatjsovs wijnvlek
het eindejaar voor ons er aan te herinneren dat er ook aan dit jaar een einde komt
& niemand die ik ken heeft tot nog toe de echte Waldo gevonden
behalve dat meisje met de staarten in het haar
Kon ik maar dat boos huis kopen aan de Brusselpoort
dan kon ik op mijn beide oren slapen door de bekakte winkelketen dat daar in de buurt is
& de kappers zijn er opvallend goedkoop & opvallend buitenlands
dan was ik ineens van die strontvervelende smalltalk
& moeilijk vermijdbare gesprekken af van waarom ik mijn haar niet met zeep was
Een zondag waar geen torenpoepers neergehamerd werden
of gigantische ego's van de eerste vlieger van Thailand terug kwamen
de stad mag gerust slapen vanavond is de Sint-Romboutstoren nog steeds de grootste
de weltschmerz die uit de cafés kruipt houdt het weekend interessant
& vanavond strelen anderen elkaar in slaap vanavond raken vuilbakken vol sperma
& vanavond blaffen er geen keeshondjes op fietsterroristen met vierkante rugzakken
vanavond mag iedereen non-binair zijn want er is geen man of vrouw die kraait op maandag
& morgen is het maandag
De realiteit ligt op mijn kussensloop
& ik mis de maanden waarop iedereen nog een eiland was
dan diende ik me niet alleen te voelen
ik kus de meisjes van Jehova voor de deur & bijt de duivel in zijn reet
joden waren hier ook ooit hoor maar blijkbaar toen kregen ego's al voorrang
alleen werden ze niet naar Thailand gestuurd
voor cursussen elektronische poëzie te geven aan kleine Thaise jongetjes & meisjes
Vanavond streel ik mezelf in slaap
straks woon ik in het boze huis
& morgen huis ik in de boosheid
want maandag kraait
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.