Deze morgen was alles leeg:
de thermos, de brooddoos, de brievenbus,
het wijnglas op het aanrecht, de voederplank
voor de mezen
buiten
was het grijs toen ik
jouw kamer verliet, de hemel
vol van partikels moleculen
mist melancholisch verlangen
mezelf
wat kan er nu toch
zo ledig zijn, niet
het hoofd de vleugels de
vinnen de staarten, dus neem maar
gevulde pen en leeg
vel en laat het vol-
lopen met ondefinieerbare
klanken kronkels bochten ergens
zou ik ze moeten ordenen,
heb ik nog een leeg
schrift