Elke ochtend om stipt half acht open ik de voordeur en steek ik mijn eerste sigaret in de warme vlam van mijn aansteker. Mijn eerste koffie heb ik al op, dus de peuk smaakt me extra lekker. Elke ochtend, een minuut nadat ik mijn eerste trek heb genomen, passeert die ouwe Ben moeizaam voorbij, zijn kromme rug ondersteund door een krakkemikkig looprek. ‘Dag Ben.’, zeg ik dan en hij knikt dan vriendelijk terug. ‘Goedemorgen.’ Elke ochtend wacht ik buiten op zijn aangename verschijning, dan pas kan mijn dag goed beginnen. Steevast wordt het wachten beloond. Elke ochtend, behalve vandaag.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.