Misschien ligt het op jullie lippen,
Dat de Israelische Palestijnse conflicten,
Vervullen een oud en bekend citaat,
Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
Doe dat ook een ander niet,
Zeker wanneer de geschiedenis zich herhaalt.
Wij worden herhaaldelijk en terecht,
Herinnert aan de afschuw van de menselijkheid,
Van de 80 jaar geleden afgesloten genocide,
Op een volk dat werd uitgeroeid met pesticiden.
Hun ontmenselijking, hun vervolging,
Gedenigreerd en gedesintegreerd,
Wensen wij niemand aan, al dat menselijk leed,
Wij zijn getuigen geweest van de dehumanisering.
Bang waren zij en tot vandaag blijven zij,
Want hun angst is duidelijk lang niet voorbij,
Herinnerd worden aan hun slachtpartij,
Met onderhuidse inkt en gele sterren in hun laden,
Het blijft nog iedereen verbazen,
Hoe hun aardse gezellen,
Deze horror konden navertellen.
Daarom blijft iedereen stom verbaasd,
Als dit getroffen volk hun aangedane leed herhaald,
Het nabootsen van hun vernietiging,
Op onschuldigen wezens zonder verdediging,
Bezwaren en kritieken correctief weerleggen,
Terwijl wij hen naar hun trauma's wijzen,
Dat zij zich schuldig maken aan gelijke slachtpartijen,
Onschuldigen kinderen met massa's af te knallen,
Om de daders en soldaten doeltreffend te doen vallen.
Wat deze schrijver bedoelde,
Door met zijn woorden te laten voelen,
Is niet de goedgelovige of het volk te appelleren,
Maar de ultra orthodoxe en de machthebbers te corrigeren,
Een beeld te geven van hun beulen die zij gewetenloos kopiëren,
Zodat zij zouden schrikken van hun daden,
Want wij denken met hartzeer dat zij in amnesie baden.
Maar met welke politieke druk heeft doen beslissen,
Om een schrijver zijn expressie naar hun zin te doen schikken,
Dit is een schande en precedent voor een ieder die vrij zou willen spreken,
Dit voelt als chantage om ons aan ons historisch aandeel te doen herinneren.
Europa zou op haar achterste poten moeten staan,
Maar de antagonist weet als geen ander,
Dat onze schuld nog jaren blijft hangen,
Om voorzichtig met onze mening om te gaan.
Maar het tij is aan het keren,
Als zij dit maar beseffen en niet weren,
Europa, een méli-mélo aan diversiteit,
Die hun houding en keuzes niet delen,
Want zij vernietigen hun geloofwaardigheid.
Hoe harder u aan de vrijheid toornt,
Hoe sneller het in uw gezicht terugkomt.
Laten wij weer terug leren samen te leven,
Want dat lijkt vandaag een uitzonderlijk privilege.
Silex
Nieuwgierigheid in verschilligheid.