Dit is een man
die vergeten is hoe hij van een ik
een wij kan maken
's nachts rust zijn hand nog op haar borst
maar eerder uit gewoonte
dan uit het verlangen om
en bij het ontbijt bouwt hij met de krant
een muur tussen hen in
nieuws vertelt nooit
over wat al lang voorbij is
zij smeert zijn boterhammen met
de nauwkeurigheid van een moeder
wier kind voor het eerst
op kamp vertrekt
brood boter confituur kaas brood
brood boter confituur kaas brood
brood boter confituur kaas brood
hij krast de dagen
in de placemats van Ikea
herinnert zich de dagen slechts
in sepia