Dit stuk land!

10 jun 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

verbeten werken wij ons door de jaren

het waterdichte dak boven het hoofd

een houten garderobe voor ons vermoeide lijf

(elke zondag lig ik droog, ik bid in haar)

op dit land oogsten wij trots en snavels in de roos

zo blijven wij weg van zatte lieden en armoede

(elke zondag lig ik droog, hij bidt in mij)

wij bouwen aan de toekomst van een zoon

voorzien het bos van kabouters van mos

en kopen sieraden voor bomen in hun groei

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

10 jun 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket