Karen zat op de bank met een mok koffie. kerstmis, dacht ze,de zoveelste zonder jou..woest veegde ze de tranen uit haar ogen. Je mag je fotomodel hebben dacht ze met haar lange slanke benen rontrippelend op ragfiijne stileto's. En mijn cadeau ook..haar ogen blonken.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
