dorpskern

31 mei 2014 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket

de burgervader dramatiseert besloten zaken, duwt

alle huizen en uitgemeste boerderijen schuifelend

naar achteren alsof ze maar stoel en tafel betekenen

in een verzwegen caféetje. de openbare verkoop is afgehandeld.

 

het ingedutte dorp veert recht en ontredderd

van weken argumenteren tussen oude buren

over of rugzaktoeristen een rudimentaire plek

aanbieden - waar ze hun slappe

slaapzakken mogen opblazen - de dorpskern schaadt.

twee verdwaalde trekkers en een loslopende hond

noemen zij massatoerisme.

ook socialiseren met stadsmensen schaadt de gezondheid:

zij zijn rokende schoorstenen en brengen vernieuwing

met zich mee, en allerlei verfijnde maniertjes.

 

terwijl dit dorp echt verkommert rond haar vervallen kerk, marktplaats

en binnen de perken van haar kapelletjes alsmaar krimpt.

van de meeste gebouwtjes hangen de rolluikjes scheef bij het aflaten,

alsof de gevels scheel kijken; met een lodderoog de realiteit ontwijken.

 

meestal zwijgt de provincieweg. voorbijgaand verkeer vertraagt

zelden - koplampen gluren amper door de weinige straten.

iedereen doet hier alles te voet of te paard.

de stilte die hier rondwaart is gelaagd

en nog nooit afgestoft, op geen van haar etages.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

31 mei 2014 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket