tot de rand gevuld met wijnwee
naar zwalpen in zwaar beschonken glazen
dansen op tafels zonder angst of wetensbezwaren
en de gevaren van de roes
aan hun kristallen voetjes vegen
overgeven
zonder reserves
gehoorzaam
aan de ploproep van de kurk
en het stromen van de sappen
walsen tot de storm zich vleit
als altijd op de bodem van een fles
— die veel te dure tweede fles
die in dovemansoren
nog uren white noise
drinkliederen fluit
tot dan dapper doorgaan
met klinken en toosten
proosten en proesten
lallen
brallen
snuiven en briesen
in overmoed en doodsverachting
aanschouw en aanjuich
de bloed gutsende stier
maar kijk
uit het niets alles vergoten
iets té dramatisch in onszelf verslikt
dan toch geklikt
onbeschonken
uitgeschonken
tot de rand gevuld met wijnwee
staan wij droog
© Marc Terreur, 22 maart 2023