Droogte

Nog voordat de eerste druppels hun glanzende filter over het asfalt kaftten, hing de zoetzure geur van regen al in de lucht. Een forse bries streek over de daken en voerde de hitte die ons de voorbije weken had geteisterd naar obscure oorden. Onze ergernissen en chagrijn reisden als verstekeling mee, ver van hier. Er komen weer mensen op straat. Ze glimlachen en laten zich liefkozen door de hemelse tranen van geluk. Met hun ogen dicht zwiepen ze synchroon mee met het sierlijke ballet van de berken die boven de horizon torenen. Druppels, dik als kwik, tikken hypnotiserend neer en werpen wolkjes stof in de lucht die zich hoopvol aan onze enkels hechten. Ik sluit mijn ogen en geniet van de langverwachte regen die eindelijk weer zuurstof in ons bestaan pompt en bedenk me dat het me eigenlijk niet deert waarheen ik dool, zolang deze passage me naar jou brengt.