Natuurlijk is dat zo. Waanzin is een geschenk van de Duivel.
Eva slikte schoon de Zonde toen ze in de Zachte Steentijd mij oraal bevredigde.
In zijn Groteske Manuscript met Antwoorden voor de Waanhopige notuleert Ignace elke zin die Heil kan brengen.
Doe ik dat niet dan worden ze verzwolgen. Mijn frisse ook ongezuiverde gedachten komen uit een Pure Bron.
Aaseters des Hemels wachten bij de scheur waar levenslava lekt. Zij lusten alles wat een god niet zint.
Laat u niet vangen door de Tijdsgeest. Het zou een raad kunt zijn. Echter. Verloren moeite.
Die verzameling met wezens is hopeloos verloor. De tragiek van conformering zit hen in de genen.
Zij kunnen deze Nare Kracht zelden meester, luisteren naar hetgeen voorgeschreven is door het geheel, al is dat vaak ook niet eens bewust geweten.
Dat bewustzijn lijkt mij vaak een smaaf, niet meer. Het leeft gelijk een laag egaal gazon op brave grond.
Zij slikken gelijk vissen dat niet merken in een doorzichtig aquarium. Ik kan het zien.
Het is een te vol met vocht dat zich niet onderscheiden kan temidden wateren.
Tot u sprak het Manuscript.
uit de reeks 'Waanhoop'