Ergernis is mijn Eerste Natuur en ik ben nog altijd zeer groot fan van Johan Anthierens.
Klop op de grond en de domme wormen verschijnen. Was ik een vogel, ik kocht mij een paar klompen en ik had nooit honger.
Mijn Ware Ongod is Johan. Daarnaast is er het Vrouwelijke Geslacht. De Eikelman is immers een louter Lullig Gegeven.
Aan een handjevol vrienden gun ik graag een vrijstelling wat die Absolute Viriele Lompheid betreft.
Zij houden immers van De Parodie, een instelling waar de doorgaans Bekakte Parochie zwaar voor moet onderdoen.
De goegemeente is een waar gedrocht. Wie daarin iets zoekt, zit op een Evident Dwaalspoor.
Intussen rijdt hij voorbij. De man met baard in het Witte Busje wist, hij weet nog altijd, waar hij mee bezig is.
Het is een ronselaar van zwakke zielen, ruilt valse hoop tegen een Zieke Onderdanigheid.
In de laadruimte liggen spijkers afgehakte duimen letters schroeven letters neonkleuren.
Nabij een kleverig hotel zal hij zijn Verlichting opstellen die een hemel adverteert.
Wanhopige lichtgelovige wezens die zijn rijstpap lusten, zullen daar parkeren.
Zij gaan naast die Steenweg op Sint-Denijs:
1. een vuurtje stoken
2. kaarsjes branden
3. hand in hand liedjes zingen
4. kippenbillen roosteren
5. knagen knauwen slikken
6. prevelen tot niemendal
7. een rijstpapdessert nuttigen
8. zich kleden in hun Geboortepakje
9. zich geven aan de Man met het Witte Busje
10. Hem moeten ondergaan, zijn Lust is Groot
uit de reeks 'Waanhoop'