Hij zit daar in dat buskotje met zijn pauw.
Een vervoersbewijs werd aan de heer Van Damme niet uitgereikt. Hij mag niet meerijden met ons.
Ben je gek? Hij is zo lomp als dons als in het luchtledige en zelfs als hij spreekt schreeuwt hij zo hard dat we gevaar lopen.
Blijmoedig. Er staat niets op instorten, maar we zien het wel aankomen. Wij zijn de heren De Beukelaer en Delacre. Wij zijn meesters in zoetigheid. We zijn op onze hoede.
Want het hangt in de lucht. Zuurte. Wolken. Nattigheid. We lokken ze altijd op tijd naar binnen. Wij hebben een grote tafel. Zonder stoeltjes. Dat is overbodig.
Bovendien houden wij gewoon van elkaar. Wij, de heren De Beukelaer en Delacre, wij moeten daar niet over nadenken.
Het dwaalspoor betreft de heer Van Damme. Doch. Eigenlijk baart vooral Dimitri ons zorgen.
Intussen zijn ze allemaal veilig binnen want er vallen meerdere regendruppels.
We hebben kruimeltjes gestrooid. In een groot ovaal. Op het tafelblad. De vlinders kennen die vorm en het is uitzonderlijk mooi. Dit zicht is voor Dimitri.
Voorlopig is alles geborgen en het kan ons niet schelen of hij daar nog zit in dat buskotje.
Dit was een reddingspoging. Aanwezig waren de heren Delacre en De Beukelaer. Dimitri verscheen later.
uit de reeks 'Duim voor Dimitri'