Alles wat mezelf doet weerspiegelen
brengt me in een zee van emoties.
Dynamisch gaat alles heen en weer.
Ik duik telkens
in mijn eigen herinneringen om antwoorden te vinden
op vragen die ik me nu stel.
Herinneringen die kleven als een smet op mijn geweten.
Herinneringen dwingen mij dan om dingen te doen
waar ik normaal niet in staat voor ben.
Ze gaan dynamisch mee als met het ritme van de zee.
Ze reflecteren mijn fouten,
waarna ik weer val in de donkerblauwe stilte.
Om alleen te zijn,
om daar mijn antwoorden te vinden.