Een dagje ouder.
Sonnet
Helaas word ik toch al een dagje ouder.
Mijn ledematen, die doen wel wat pijn,
omdat ze nu al wat versleten zijn,
al voelt dat elke dag al wat vertrouwder.
Mijn jeugdigheid, dat is veel schone schijn,
ik zwijg maar van die stijfheid in mijn schouder.
Maar nee, ik hoef nog steeds geen toezichthouder,
want vrijheid is mijn beste medicijn.
En al bij al wil ik toch nog niet klagen,
ik trek nog altijd heel erg goed mijn plan.
'k Geniet nog volop van de goede dagen,
'k behelp mezelf zo goed en kwaad als 't kan.
Al kan ik dan mijn leeftijd niet verjagen,
Ik maak er elke dag het beste van.