al die soorten stiltes
ik krijg ze nooit gevat
voorzichtig opgelijst
eerst heel gewoon misschien
die van de kille steen
waarop men graag
de hemel prijst
ik sta daar wel eens
op een grijze dag
wanneer een mist voor mij
alle geluiden dempt
of soms dan talm ik
tot de einder raast
onder een beuk of eik
daar wacht ik vergelijk
de stilte voor met die erna
er is een groot verschil
eerst vlucht alsnog een blad
aarzelt soms een egeltje
als elke tak weer rust
de stam zijn juiste hoek weer vindt
dan keert zij traag terug
zonder verwachtingen
zo hoor ik haar het liefst
wanneer zij niets bevroedt
de dingen schuchter mogen zijn
die angst verdwenen is
de stilte leeft soms ook
in wezens of een oog
het is veel beter, schat
wanneer een blik niets zeggen wil
als ik dan kijk en vrede zie
jou blind vertrouwen mag
dan twijfelt vaak mijn hart
zou het iets fluisteren
ik lig het liefst zo dicht
bij jou terwijl mijn ziel vervelt
in dat verhaal door jou
slechts met gestreel verteld
uit de reeks 'Kleinood'