Ons eindspel werd ontzettend hard en harteloos gespeeld.
't Heeft alles wat ooit eenheid was, gebroken en verdeeld.
De samenwerking van weleer, zo bruut kapot gegaan,
de vriendschap, de verbondenheid voorgoed tenietgedaan.
Ons eindspel werd te hard gespeeld, weg zijn de mooie jaren,
die bovenal, besef ik nu, slechts een illusie waren.
Een droom heel onverwacht verwoest, kil en meedogenloos,
geluk dat slechts een leugen bleek, te breekbaar en te broos.
Nu gaan we onze eigen gang, de wegen zijn gescheiden,
en dat wat onze vreugde leek, zal nimmer meer verblijden.
Nu moet ik het alleen gaan doen, en nieuwe wegen vinden,
opnieuw gaan zoeken wat ik wil, me niet laten verblinden.
't Verleden neem ik met me mee, het is wat is geweest,
de toekomst stap ik tegemoet, vol hoop en onbevreesd.
Maar vooral pluk ik nu de dag, genieten in het heden,
want ongeacht wat je verlangt, je krijgt geen zekerheden.
Het beste maken van vandaag, daar wil ik nu voor gaan,
't geluk te zoeken in 't moment, dat is mijn wens voortaan.
Genieten elke dag opnieuw, vol levenslust en zwier,
de schoonheid zoeken overal, met humor en plezier.