De naaldhakken deden pijn, Renilde kon amper op haar voeten staan, toch bleef ze doorlopen. Het getik van de hakken galmde door de lege straat. Plots bleef ze haken achter een kinderkopje en viel voorover op straat. ze taste op de grond , greep naar de schoen en zag dat de hak was afgebroken :'verdomme!'vloekte ze. Iwan had zijn kans gezien. Hij stormde op haar af en zette zijn voet op haar hand. Renilde verbeet de pijn. Hij zag de angst in haar ogen en lachte:'je zult je verdiende straf niet ontlopen teef!' riep hij. Hij zette de loop van het wapen tegen haar hoofd en haalde de trekker over. Snel schopte hij het wapen in een afvoerputje, keek rond: niemand. Goed, dacht hij, en verdween in de nacht.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.