Soms kruip ik onder een steen. En dan nooit om als een mier een onnoemelijk aantal keer mijn eigen gewicht te torsen, maar altijd om als een pissebed te schuilen voor het al te felle licht van alledag. Af en toe graaf ik me dan uit om mijn middelvinger op te steken.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
31 jan. 2023
· 13 keer gelezen
· 1 keer geliket