We hebben een nieuwe weegschaal. Nee, ik ben niet door de vorige gezakt, maar ik geloofde ze niet altijd op haar woord. Of beter, op haar cijfers. Het toestel in onze badkamer waar ik een haat/liefde verhouding mee heb was echt aan vervanging toe. Haar cijfers wegen door ’s morgens. Inspanningen mogen beloond worden. Daarom mag het een degelijk ding zijn.
Geen afbreuk op het goede werk van diëtisten, maar iets laten liggen lukt me niet zo goed. Het mag een beetje meer zijn. Niet het eten, maar wandelen of rennen bijvoorbeeld. Dat is niet alleen gezond, het werkt ook inspirerend. Mijn gedachten krijgen er de vrije loop. Beter ook dan ze ’s nachts te laten razen. Wat wel eens gebeur(t)de. Trouwens, eieren van kippen met een vrije loop zijn ook gezonder.
Toch geeft deze weegschaal me een hoog Sneeuwwitje-gevoel. Niet van de prins en de kus, maar eerder de boze heks voor de spiegel. “Weegschaal weegschaal op de grond, wie leeft er kei- en keigezond?” Ik weet het, in sprookjes moet je niet geloven, maar je weet wat ze zeggen. Er zit altijd een grond van waarheid in. Een levensles. Met deze nieuwe weegschaal is het niet anders.
(een 200 woorden column)