Eens de mensen

18 jan 2024 · 5 keer gelezen · 1 keer geliket

 

we hebben

onze wonden

onlangs

op een hoopje geharkt

echt want het moest ja er zat

een scheur in het park

uitzichtloosheid sprak en we hoorden alom

hoe de specht zijn getok

had gestaakt

 

we hadden de hoop

ook het stapeltje kaarten

onvoorzichtig geschud

iemand durfde het aan

hij sloeg 

ons eerst gade

daarna alle zielen verrot

 

we zullen het bos

de smaad van de mensen

begraven het leven zo diep

als we kunnen het varken misschien

wel eens vragen om alles

voorgoed om te wroeten

 

 

uit de reeks 'Waanhoop'

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

18 jan 2024 · 5 keer gelezen · 1 keer geliket