Ik kan echt veel hebben,
Het krokant kraken van herfst,
Afgepeigerde bomen, lege takken
Met verlaten vogelnesten, die kan ik met zachte blik
Bewonderen, dat eindige werk
Perfect voltooid.
Maar lente, in schreeuwlelijke vrolijkheid
Net groen achter de oren,
Gezapig terend op vers gras, nee.
(Variatie op 'Jonge sla' van Rutger Kopland)