hoor jij het ook, die fluittoon
het is het geluid van de stilte
de tijd staat stil, bevriest ons
ik construeer iets in taal
terwijl het eerste bouwwerk een steen was
die naar de hemel wees
en ook het laatste zal van steen zijn:
een vaas waarin de bloem van de liefde
voor altijd
stel het je voor
hier samen liggen
een symbool vormen,
een cirkel die zich niet sluit
zoals de open cirkel die jij was
jij kan geen lichtjaren bij ons vandaan
want je betekende licht in de dagen, licht
dat je links droeg aan de kant van het hart
terwijl aan de andere kant een schaduw
met je meeliep
die wij niet kenden.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.