Epiloog

5 sep. 2021 · 9 keer gelezen · 0 keer geliket

Ruggengraat
heb je altijd al gehad
minstens dubbel zoveel
& minstens dubbel zolang
als ikzelf

maar zo stilaan
is hij helemaal op elkaar gevallen
niet je spreekwoordelijke ruggengraat

je voelde het effe in beide benen
gevoelloosheid
maar zo stilaan kom je er bovenop
desnoods met behulp van

ik weet niet meer
hoe zo'n rekje met tennisballen juist noemt
je koppigheid
helpt ook wel op zijn eigen manier

Zij had minstens
evenveel te zeggen als jij
waarschijnlijk veel meer zelfs
in haar gloriejaren
of volgens ons mama haar verhalen toch

tegenwoordig
wordt je 's ochtends alleen wakker
gewekt door je biologische wekker
maar zo moet zij
zich ook niet meer storen aan je gesnurk 's nachts

je fiets
heb je lang links laten liggen
              net zoals je zelfzorg
zijzelf ging standaard voor
& zij was niet altijd even simpel
  het was niet altijd even simpel
nu rijdt je op haar fiets
& je rijdt niet voor niets

ik zag haar
het laatste jaar & half slechts twee keer
vroeger zag jij haar dagelijks
nu zie jij ze tweemaal per dag
& daar geraak je met haar fiets
nogmaals je rijdt niet voor niets

toen ik laatst stiekem achter je reed
jij die grote gebrekkige man
op dat kleine gebrekkige fietsje
fietsend tegen de wind in
naast de drassige aardappelvelden van Kessel
met de zon
& die gekke pet op je kop

was dat voor een klein moment
het mooiste dat ik ooit had gezien
want ik weet
dat je haar nog steeds ziet
tweemaal per dag
aan het uiteinde van haar graf
& het is hopen
dat ik ooit zo'n ruggengraat als jij
hebben mag

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

5 sep. 2021 · 9 keer gelezen · 0 keer geliket