Fabels
De draaimolen kolkt in het nachtruim en
sterren verblinden met hun gewicht ,
bedrukken de aarde die schreeuwt zonder geluid.
Schepen drijven in de donkere oceaan.
De gure wind blaast de masten bol van het
drieste schip dat smacht naar stilte.
Het onweer lacht in de zilte zee.
De kat briest in het donker en vlucht in een
holle bast .De maan lacht spaarzaam en in haar ogen
verstijft een traan.
De zwaan spreidt haar vleugels , haar vlucht is zacht.
Ik sluit mijn ogen en zie de zwarte zee nijdig in leven
De dood is op me bedacht. Het veulen dat draaft
in mijn dromen wordt een nachtmerrie en het
morgenlicht verbijstert me omdat het mijn broze
hart bevrijdt.