Fado

21 nov. 2019 · 245 keer gelezen · 1 keer geliket

Ik vouwde een papieren bootje

vulde het met watten

en legde mijn droom erin.

 

Ik liet het te water

temidden van geurig schuim

en met mijn warme adem

zond ik het weg. 

 

het schommelde

het dobberde

het raakte kant noch wal

 

Binnenin me

viel een koude nacht

en voerden verre winden 

woestijnzand met zich mee

dat vlinders doodde

 

Ik scheidde het water

en liet het bootje zinken.

Met ogen droog en hard

als stenen keek ik toe.

 

Ik trok de stop eruit.

Met het badwater

ging daar mijn droom. 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

21 nov. 2019 · 245 keer gelezen · 1 keer geliket