Elke dag weer een mooie faal.
Mijn geheugen staat niet zo meer op paal.
Ik verlies weer eens wat moois.
Het is stom daarom.
Ik wil niet dat doen we me mij vraagt,
Want anders zijn ze kwaad.
Ik wil wat meer recpect.
Iets meer van dit en dat.
Ik wil een vocemail hebben.
'Gij zult niet boeten gij zult niet stelen.'
Luid het spreekwoord van de hel.
Gij gaat sterven op u benen.'
Mooi, zo zie je wel.
Ik wou dat ik hier was.
Juist op tijd.
Ik heb gemist,Ik ben lekker mijn bus kwijt.
Ik sta te branden in de hel.
Terwijl mensen mij aankijken en vragen:
'Meneer, gaat het wel?'
Ik ging zitten ik ging staan.
Ik wil dit moment vergeten.
O, toch wat een leven.
En dan nog rijd er plots een auto voorbij.
En rijd mij nat.Hallo!?, Ik ben toch geen geit?!
Ik staar naar buiten.Wat een pech,
Mijn auto is lek.
Ik vraag aan de ober waar blijft mijn kreeft?
En hij zegt:
' Maar meneer toch. u bent hier verkeerd.'
En dan nog zit ik me te vragen,
Zijn er zo driehonderdvijvenzestig dagen?