Fall, 2016 (Rosa slaapt in het bos)
Rosa draagt een rode jas en een rode jurk. Ze kwam hierheen met enkel een hoofdkussen –wit en zacht als ik me haar vlezige wang erop voorstel- en zo doet ze dat dan. Ze slaapt al vijf nachten in het bos.
Mijn thermos staat gevuld naast de notitieboekjes en camera. Ondanks de herfst, verwacht ik mijn groene schuilplaats een bescherming die het nog even voor me opneemt. Ik beschouw mezelf een getalenteerd observeerder, al is het nu van een wilder dier dan we op school onderzochten en op nachtcamera’s vingen. Ik ben op jacht.
Met drie vingers lijn ik de contouren van haar heupen af –perfect-, ze draait zich om en ik tril een beetje.
De dwarrelende blaadjes maken vlekken op haar bloedrode lichaam. Ik neem de camera opnieuw, kuis de lens met wijs- en middenvinger en wanneer ik opkijk, heeft ze mij in het vizier.
Langzaam hef ik mijn handen en haal de trekker over.