hier
op een godverlaten dakterras
waar mos tussen de stenen groeit
en de was op de grijze muren
meer stof vergaart dan wind
laat ik je los
kruip over het muurtje
zonder te springen
zonder te vallen
balanceer nog even
en los dan op in de mistige wolken
ik wuif je nog na
met de zon in mijn ogen
dat beloof ik
kijk maar niet achterom