Ze verscheen steeds op dezelfde plaats aan het uiterste muur van de ruïnes van de oude adbij. Dan stond ze met haar armen wijd open in het schijnsel van het maan die haar bleke gelaat verlichte.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
20 nov 2025
· 0 keer gelezen
· 1 keer geliket