flarden
aan slippen hingen flarden
van een ver dom verleden
van me afschudden wou ik
doch flarden lieten niet los
ik wilde stampen, schreeuwen
hield me voor tafereel gedeisd
als op hete kolen liep ik een tijd
een oplossing wou ik vinden
tot ik schaar nam en knipte
verwoed in flarden mijn slippen
flarden verplooide ik gretig
tot een dom hoopje sneer
ook slippen werden verleden
ik zweeg, in stilte mocht meer