Regen stroomde over haar heen, woest trok ze de kap van haar jas weer over haar hoofd. Eva was het moe schijtmoe maar ze mocht niet opgeven zo dicht bij haar doel. je hebt me niet klein gekregen, dacht ze, en dat zal je geweten hebben! Ze tastte in haar zak en glimlachte. Ze zag het al zo voor zich: de blik in zijn ogen, zijn smeken om genade. Met stevige pas zette ze haar weg voort. Het huis doemde op in het duister. Eva voelde haar hart kloppen in haar keel. Ze stapte recht naar de voordeur belde aan en wachtte. Ze hoorde voetstappen. Hij opende de deur en keek haar aan:'Wat doe jij hier?' vroeg hij
"Afrekenen!" schreeuwde ze en duwde de loop van het wapen in zijn gezicht.
Hij stak zijn handen omhoog: " Hier doe maar!" riep hij met een grijns.
'hier komen!' schreeuwde ze. Hij bleef staan.
Eva greep hem bij z'n polsen en trok hem naar buiten. Hij wilde haar een trap geven, maar ze had het gezien en ging op z'n tenen staan. Hij schreeuwde luid. 'zwijgen kleinzerig ventje!' riep ze bij z'n oor. Hij zweeg. Ze duwde hem op z'n kniëen.
Zonder aarzelen haalde ze de trekker over. Als een lappenpop viel hij in het gras. ze wierp nog één blik op hem, draaide zich om en verdween in de nacht.
De mist trok langzaam op boven de velden, het dorp kwam stilaan tot leven.
Een voorbijganger zag een lichaam liggen, geschrokken belde hij meteen de politie.
In geen tijd was de tuin gevuld met politieagenten. De geschokte voorbijganger legde een verklaring af, sprong weer op zijn fiets en maakte dat hij wegkwam.
Iedereen had er de mond van vol: een moord! Eva was ook geschrokken, vanbinnen kon ze wel juichen. In elke krant stond zijn overlijdensbericht. Eva las het vol walging. "brave jongen, mompelde ze, laat me niet lachen! "
De dorpschool lag er verlaten bij. eva glipte door de poort naar binnen en liep recht naar het midden van de speelplaats. Daar zat ze doodsbang op haar knieën.
"Nu ben je wel bang hé trut!" riep Eva
Ze wilde omkijken. Eva greep haar vast:" voor je kijken! "
Het lemet van het mes blonk in het maanlicht. In één beweging sneed ze haar de keel over. twee verbaasde ogen keken haar aan. Eva liep snel naar de poort en verdween in de nacht.