Ik beeld me dan in
hoe ik zou reageren en
me vurig verdedigen
hoe ik de pleger zou
bedelven onder een stortvloed
van welgekozen woorden tot
de schaamte hem aan de lippen staat
en hij stikt in zijn stinkende schuld
dit alles uiteraard voorafgegaan
door een efficiënte kopstoot
en een welgemikte kniestoot
zodat hij nooit vergeet
dat het niet oké was
wat hij deed
maar zo loopt het niet
ik bevries en ben
genageld aan de grond
geen woord meer
in mijn mond
mijn bevlekte bil brandt als besmette blauwe plek
gedood vlees, bedorven en verstorven
zijn opgedrongen kruis verpspreidt zich
als koudvuur door mijn verkilde lijf totaal verstijfd
ik wil hier weg maar zit vast in verlamde val
en word zo klein
zo klein
tot ik
verdwijn