Ik los je trosje
Geef propellers zetjes
Schouderklopje hop je moet nu gaan
De wijde wereld wijdt een roep aan
Jou, spint je tot je spint.
Ik voel gegunde rust
Dagen doorduwen ondergaan
Als de zinderende zon in verre landen
En dat eruit je schouders
Ongeroerd massage halen
Deadlines druk en daver eensklaps triviaal.
Ikzelf treed in zeeën van
Geen regels en zelfs deze breek ik
Zoals met onvermoede oude dagen.
Mijn schouders bloeien in het dragen
Als mijn stem die afleidt
Of alternatief voedt
Voor wie nog kleiner velen moet
En dat ik dan volsta, bedaard,
Wetend van het plukken waard.
Wanneer ik voor ik 't weet
Je straks weer armvol welkom heet
Verwacht dan
Maar een ander man
In elk opzicht nog dezelfde
Voor de helft de
Weter van de wil, half verslaafd
Aan jou, gereed om gelaafd
Te worden aan het lijf, het hart, de mond, het hijgen
Overladen met woorden en zalvend zwijgen.
Leef en weer.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.