Gabby opent het uur aan de voordeur: 11.
Misschien wil ze eindelijk haar buurvrouw iets geven.
Een droom uit de overleden nacht met haar sensuele man.
Lang geleden kusten ze de koffie als jonge vrouwen.
Ze hadden toen de haast van het verhaal.
Glimlachen en luidop lachten ze onder een rok van schaamte.
Nu praten zij de prijzen uit reclamebladen.
Nemen weetjes onder de loep van hun rimpelige voorhoofden.
De droom duwt zich langzaam wakker in haar handtas.
Gabby voelt de trillingen in haar schoot.
Ze hebben nooit de klacht van hun buik gehoord.
Niemand zag vragende lippen en een zucht op de mond.
Celine waakt als een hond bij de trommel van koeken.
Muziek klinkt als versterkers in hun oude oren.
Ze leven van de ene dinsdag naar de andere vrijdag.
Veel later zal Gabby de durf van haar droom moed inspreken.