Niets is verworven door de mens Noch kracht
Noch zwakte noch zijn hart Komt hij je met open armen tegemoet
Dan toont zijn schaduw slechts een teken van tegenspoed
Geluk houdt hij zo stevig beet dat het verbrijzelt en zo doet
Hij zijn leven verzinken in pijn en onmacht
Geen liefde brengt geluk
Zijn leven Het lijkt op deze strijders zonder zwaard noch vanen
Die voor een ander doel werden gekleed
Hun ontwaken dat er niet toe deed
En de onzekere leegte die aan hen vreet
Spreek en zeg Mijn Leven En smoor dan maar je tranen
Geen liefde brengt geluk
Mijn mooie allerliefste liefde die mijn hart doorprikte
Jij nestelt je in mij als de gekwetste specht
En zij die ons nastaren, onwetend maar terecht
Herhalen steeds de woorden die ik draaide als een vlecht
En voor jouw opengesperde ogen terstond verstikten
Geen liefde brengt geluk
Het leven leren leven, daarvoor is het te laat
Hoe treuren in het duister onze vereende harten
Wat kost slechts een deuntje aan smarten
Hoeveel spijt moet een rilling betrachten
Voor een vleugje muziek staat op snikken geen maat
Geen liefde brengt geluk
Geen liefde behoedt je van de pijn
Geen liefde zonder stoot of slag
Geen liefde die geen wond vermag
En niet meer dan liefde voor land en vlag
Kan liefde zonder tranen zijn
Geen liefde brengt geluk
Maar de onze kan niet stuk
Vrije bewerking van het gedicht ‘Il n’y a pas d’amour heureux’ van Louis Aragon.