Geknakt als een tere roos
die te harde wind trotseerde
kans tot bloei ontnomen
triest laat ze haar hoofd hangen
Na hevige stormen
wordt de schade opgenomen
ze schraapt brokstukken samen
en knutselt zichzelf weer tot leven
Zonneschijn licht helder groene ogen op
ontsteekt het vuur in haar ziel
weer staat ze recht
ze blijft en ze vecht